《杂诗·旧山虽在不关身》旧山虽在不关身,且向长安过暮春。一树梨花一溪月,不知今夜属何人?历史的长河中,无数诗人如流星般划
时光悠悠,如长河缓流,夏日恰似激昂乐章,奏响生命璀璨旋律。一念雪峰白,画卷徐展如梦来;一念时光缓,诗篇轻吟似花开。愿此盛
《醉花阴·薄雾浓云愁永昼》薄雾浓云愁永昼,瑞脑消金兽。佳节又重阳,玉枕纱厨,半夜凉初透。东篱把酒黄昏后,有暗香盈袖。莫道
洱波三万顷,轻舟泛长风。不见波跳险,但闻摇橹声。渔灯在一舍,斗柄正三更。琉璃泻万古,灏气开鸿蒙。风恬水无波,一镜涵虚空。
夏日的翠湖,阳光洒在湖面上,金光闪耀。满池的荷花盛开,红的似火,白的如雪,粉的像霞,争奇斗艳。荷叶田田,如绿色的圆盘浮在
丁令威,本辽东人,学道于灵虚山。后化鹤归辽,集城门华表柱。时有少年,举弓欲射之。鹤乃飞,徘徊空中而言曰:“有鸟有鸟丁令威
昨夜雨疏风骤,浓睡不消残酒。试问卷帘人,却道海棠依旧。知否,知否?应是绿肥红瘦。此为《如梦令·昨夜雨疏风骤》,是宋代词人
八月江南虽已秋,繁花依旧笑枝头。天高云淡吟中醉,野阔湖清画里游。郁郁木犀醺素面,飘飘枫叶艳明眸。百年过隙皆闲事,吟咏乡间
太常引·玉人愁道远行难玉人愁道远行难。风雪怕衣单。日落到姬山。先去看、梅花倚阑。新词半卷,泪痕淹透,来与赵郎看。何忍便空
我们曾如此渴望命运的波澜,到最后才发现:人生最曼妙的风景,竟是内心的淡定与从容……我们曾如此期盼外界的认可,到最后才知道
《浯溪中兴颂诗和张文潜二首》五十年功如电扫,华清花柳咸阳草。五坊供奉斗鸡儿,酒肉堆中不知老。胡兵忽自天上来,逆胡亦是奸雄
在一回首间,才忽然发现,原来,我一生的种种努力,不过只为了周遭的人对我满意而已。为了搏得他人的称许与微笑,我战战兢兢地将
《减字木兰花·卖花担上》李清照卖花担上,买得一枝春欲放。泪染轻匀,犹带彤霞晓露痕。怕郎猜道,奴面不如花面好。云鬓斜簪,徒
淳于棼醉梦入大槐安国,官任南柯太守,享尽荣华富贵。醒后才知是一场大梦,原来大槐安国就是庭前槐树下的蚁穴。—唐·李公佐《南
绣面芙蓉一笑开,斜偎宝鸭衬香腮,眼波才动被人猜。一面风情深有韵,半笺娇恨寄幽怀,月移花影约重来。 这首名叫《浣溪沙·绣面
永和九年,岁在癸丑,暮春之初,会于会稽山阴之兰亭,修禊事也。群贤毕至,少长咸集。此地有崇山峻岭,茂林修竹,又有清流激湍,
蹴罢秋千,起来慵整纤纤手。露浓花瘦,薄汗轻衣透。见客入来,袜刬金钗溜。和羞走,倚门回首,却把青梅嗅。李清照的《点绛唇·蹴
张季鹰辟齐王东曹掾,在洛见秋风起,因思吴中菰菜羹、鲈鱼脍,曰:“人生贵得适志,何能羁官数千里,以要名爵乎?”遂命驾便归。
清照以一妇人,而词格乃抗轶周柳,虽篇帙无多,固不能不宝而存之,为词家一大宗矣。这是《四库提要》中对李清照的评价。说起李清
签名:感谢大家的关注